De zomer is misschien niet het allerbeste moment voor een stad-vakantie maar feit is wel dat een stad als Parijs leegloopt wat betreft de lokale bewoners en wordt overgenomen door de toeristen. Ik vind zelf steden in de zomer langer dan 24 uur niet te doen, maar maak graag een stop in Parijs op weg naar het zuiden. Op zich vind ik drukte niet zo erg, de meeste toeristen hebben vaak ander voorkeuren dan u en ik, en al helemaal op het gebied van eten. Terwijl de terrassen aan de Champs-Élysées overstromen en het gebied rond de oude ‘Halles’ bijna niet meer toegankelijk is, zijn de pareltjes, gewoon beschikbaar. Ik noem er een paar;
Septime, 80 rue des Charonne (1), is niet alleen wat Ron en mij betreft het allerbeste restaurant, het is ook meteen de moeilijkste om binnen te komen. Het is eigenlijk heel simpel. Als je de beste spullen in huis haalt, en de beste handen om het klaar te maken, en het vooral allemaal niet te ingewikkeld maakt, kom je in de buurt van Septime. Rode bieten met miso, gegrilde little gem met waterkers en pistache, zwezerik met citroen en harissa zijn maar een paar voorbeelden. Het is dat perfectie niet bestaat, maar ze zijn een eind op weg. ⭐Michelin, #24World 50 Best
L’Ami Jean, 27 rue Malar (7) is van een totaal andere allure. Ook al ben je een uur te laat, ze vinden een plekje voor je, gepropt tussen de vele andere gasten. De service is efficiënt in deze oerbistro, en het eten is superlekker. Gekonfijte foie gras met paling en artisjok, kalfswang voor mij en een perfect duifje voor Ron, en een goddelijke riz-au-lait met gesuikerde nootjes en karamel uit de kidde. De rekening valt mee en na een ruim uur sta je weer buiten, wat prima is voor de lunch.
Kei, 5 rue Coq Heron (1). is het schoolvoorbeeld van een Parijse 3-sterren zaak. Absolute perfectie, een overvloed aan bedienend personeel, zo zien we de maître die de bestelling opneemt bijvoorbeeld nooit meer terug (wat doet zo’n man de rest van de avond vraag je je af), en zeer efficiënt want binnen 3 uur na binnenkomst sta je na het grootste menu weer buiten. Het eten is waanzinnig, de cuissons zijn bizar goed, en de service is impeccable, hoewel het Engels nog wel wat kan worden bijgeschaafd (als ze in de gaten hebben dat je buitenlander bent weigeren ze nog Frans te spreken). De prijs valt eigenlijk voor dit niveau nog best mee, hoewel ze je met een glas champagne en een schaafje truffels natuurlijk toch nog even langs de kassa trekken. De 1ste Japanse chef met 3 sterren buiten Japan, we hadden misschien wat meer van zijn Japanse roots terug willen zien in zijn gerechten, maar zijn score in de lijstjes zegt natuurlijk genoeg. Zijn emulsie van sla en zwarte olijf ziet er spectaculair uit en als je het conform instructies tot een groene brei roert blijkt de smaak waanzinnig.
⭐⭐⭐Michelin, #93 World 50 Best.
Reserveren is voor mij altijd een must, ik haat gesloten deuren (restaurants nemen ook vakantie) en ik vind het fijn als de tafel klaar staat.
Een laatste tip, want er is natuurlijk nog veeel meer te beleven op eet-gebied in de lichtstad, is de super-leuke Culinaire Stijlgids ‘Bon Appétit Paris’ van Mara Grimm. Een zee van informatie en ‘geheime’ adresjes van deze culinaire icoon die ‘onze’ Gastrobar onderlaatst nog bekroonde met een 8,5 (Proefwerk Parool, 1 juli 2023).
Bon voyage!
